Έμπειρο Άπειρο (μέρος 1ο)

Ζέστη.Αποπνικτική.Όπως είναι πάντα τα καλοκαίρια στην Αθήνα.Αυτή τη φορά όμως,ήταν κάπως χειρότερα.Έσταζα απο τον ιδρώτα και το δέρμα του καναπέ κολλούσε πάνω μου.Το μόνο που έσπαγε τη σιωπή του δωματίου ήταν ο βόμβος του ανεμιστήρα,που έπαιζε σαν μουσική στα αυτιά μου τις τελευταίες ώρες που προσπαθούσα να κοιμηθώ.
ΝΤΡΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΝ
Το κουδούνι.Έψαξα μέσα στο σκοτάδι για το κινητό μου,το ρολόι έλεγε πως ήταν λίγο μετά τις 12.
"Σκατά."
Το κεφάλι μου δεν έλεγε να φτιάξει απο το χθεσινό μεθύσι και οι 3 ώρες ύπνου δεν ήταν αρκετές.
ΝΤΡΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΝ
"Έρχομαι,γαμώ τη μάνα σου.Έρχομαι."
Απέφυγα το τραπεζάκι μπροστά απο το καναπέ αλλά τελικά σκόνταψα σε κάτι άδειες μπύρες.Να θυμηθώ να πάω τα μπουκάλια για ανακύκλωση...
ΝΤΡΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΝ
"Ποιος;"
"Μιχάλης"
Πάτησα το κουμπί της εξώπορτας και τον άφησα να μπεί.Μέχρι να ανέβει τις σκάλες είχα ανοίξει τα παντζούρια ενώ προετοίμαζα το στομάχι μου για περισσότερο αλκοόλ.Ας μη ξεχνάμε οτι στις 12 το μεσημέρι είναι ώρα για τσίπουρα...
Τον άκουσα να κλείνει τη πόρτα.
"Στη κουζίνα είμαι.Θες τσίπουρο;"
"Βάλε ένα",μου είπε ενώ έμπαινε στη κουζίνα.
"Μεζεδάκι θα βγάλεις ή θα το πιούμε σκέτο;"
"Αν θες εσύ φτιάξε,δεν είμαι στα καλύτερα μου τώρα."
"Κάτι μου είπε η Ευαγγελία."
"Που το έμαθε;"
"Την πήρε τηλέφωνο η Αλίκη."
"Και σε μένα τίποτα..."
"Αυτή τη φορά είναι σοβαρά τα πράγματα να φανταστώ..."
"Μάζεψε οτι χώραγε σε μια βαλίτσα,έγραψε ένα αντίο κι έφυγε.Θα περάσει κάποια στιγμή που θα λείπω για να πάρει και τα υπόλοιπα.Οπότε ναι,θα έλεγα πως αυτή τη φόρα τελειώσαμε οριστικά."
Έβγαλε μια ντομάτα και κάτι ελιές απο το ψυγείο.
"Πώς είσαι τώρα;",με ρώτησε ενώ έκοβε σε κομμάτια τη ντομάτα.
"Χάλια."
"Θυμάμαι και τις προηγούμενες φορές.",έβρεξε μερικά παξιμάδια και τα έβαλε στο ίδιο πιάτο με τη ντομάτα και τις ελιές.
"Τώρα είναι χειρότερα."
"Κάθε φορά τα ίδια."
"Τότε είχα και μια μικρή ελπίδα οτι θα γύριζε."
"Γιατί έφυγε τώρα;",ήρθε στο τραπέζι με το ποτήρι του και το μεζέ.
"Έπρεπε να φύγει...Τουλάχιστον έτσι μου έγραψε..."
"Περίεργο όμως που της ήρθε έτσι ξαφνικά."
"Μάλλον δεν ήταν και τόσο ξαφνικό.Τις τελευταίες 3 μέρες που το σκέφτομαι,ανακαλύπτω όλο και περισσότερα σημάδια της απομάκρυνσής της."
"Μου θυμίζει κάτι που μου είχε πει η ξαδέρφη μου."
"Και τι είναι αυτό;"
"Για ένα παλιό γκόμενο,οτι τον είχε χωρίσει στο μυαλό της τουλάχιστον 2 μήνες πριν να του το πει."
"Έλα ρε,τυχερός ο μικρός.Κέρασε τον ένα με πάγο."
"Πάλι αυτό έβλεπες;"
"Έτυχε."
"Καλά.Θα πας να την βρεις λοιπόν;"
"Αν ήξερα που είναι, ναι.Θέλω έναν γαμημένο επίλογο μετά απο τόσα μέσα-έξω σε αυτή τη σχέση."
"Ωραία. βάλε μερικά ρούχα σε ένα σάκο και να είσαι έτοιμος μέχρι τις 5."
Κατέβασε με τη μια το υπόλοιπο τσίπουρο και κινήθηκε προς τη πόρτα.
"Όταν λες;" τον ρώτησα ενώ τον ακολουθούσα με τη καρδιά μου να τρέχει κάμποσα βήματα μπροστά.
"Η Αλίκη είναι στην Ίο.",είπε ενώ άνοιγε τη πόρτα.
"Ήξερα οτι θα πεις ναι και έχω ήδη κλείσει εισιτήρια.Μη στεναχωριέσαι,θα μου τα χρωστάς σε μπύρες.Στις 5 να είσαι έτοιμος για να μη χάσουμε το πλοίο.",ένα τελευταίο χαμόγελο και έκλεισε τη πόρτα πίσω του.
Έμεινα για λίγο ακίνητος μέχρι να συνειδητοποιήσω τι μου είχε πει.

Επέστρεψα στη κουζίνα κι έκατσα στη καρέκλα, άνοιξα τη μπαλκονόπορτα δίπλα μου και άναψα ένα τσιγάρο.Το κάπνισα λαίμαργα και μετά επιτέθηκα στο υπόλοιπο τσίπουρο.Στο μυαλό μου ήδη έπαιζε το κομμάτι.
Hellraiser απο Motorhead.
Φύγαμε!